Ich życiorysy przez wiele dziesięcioleci pomijano milczeniem albo fałszowano. Prawdę o ich służbie dla Rzeczpospolitej, a także o tym, jak i z czyich rąk zginęli, najczęściej wykreślał ołówek cenzora. Milczano o białej fladze wywieszonej na Westerplatte w drugim dniu walki, o ostatniej bitwie Armii Krajowej pod Surkontami, o śmierci w czasie strajku głodowego komendanta Okręgu Lubelskiego AK, podstępnie wywiezionego do obozu w ZSRR. Nie wolno było wspominać o miejscu pochowania ostatniego komendanta Narodowych Sił Zbrojnych, zabitego strzałem w tył głowy w więzieniu mokotowskim, i wielu innych sprawach, za którymi kryli się prawdziwi bohaterowie. Ale Wyklęte życiorysy to książka nie tylko o tych odważnych do końca mężczyznach. To także opowieść o wspaniałych kobietach, które przez wiele powojennych lat wbrew decyzjom komunistów prowadziły prywatną wojnę o odnalezienie mężów, ojców lub braci. O uczczenie ich pamięci, o to, by ich nazwiska znalazły się w podręcznikach, na tablicach pamiątkowych i pomnikach.

ZE BROJNĄ POMOCĄ WIĘŹNIOM GESTAPO, SS I NKWD. W czasie II wojny światowej żołnierze polskiego podziemia ponad dwieście razy zbrojnie odbijali uwięzionych. Były to akcje nadzwyczaj trudne, porównywalne jedynie z atakami na silnie umocnione posterunki lub walką w okrążeniu. Wymagały szczegółowego rozpoznania, twórczego planowania oraz bystrości umysłu i odwagi tych, którzy szli z pistoletami na więzienne mury... Znany historyk i pisarz Stanisław M. Jankowski opisuje w tej książce kilka z nich. Rekonstruuje nie odnotowane w podręcznikach, nawet akademickich, powstanie czortkowskie 1940 r. Prowadzi czytelnika szlakiem "odbijanek" na Wileńszczyźnie. Odkrywa kulisy nie zrealizowanego w 1944 r. śmiałego planu zdobycia więzienia Montelupich w Krakowie, a także jedynego w dziejach szturmu na obóz koncentracyjny - w Holýšovie - z którego "wyklęta" Brygada Świętokrzyska NSZ uwolniła kilkaset więźniarek. Stanisław Maria Jankowski- absolwent historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1965 r. debiutował jako publicysta. Autor kilku tysięcy publikacji w prasie krajowej i zagranicznej, także polonijnej, pisywał też słuchowiska dla Teatru Polskiego Radia i scenariusze filmów dokumentalnych. Twórca wystaw historyczno-dokumentalnych, eksponowanych m.in. w Nowym Jorku, Londynie, Budapeszcie, Paryżu, Bostonie. Spod jego pióra wyszło dwadzieścia książek poświęconych Armii Krajowej i zbrodni katyńskiej. Wieloletni redaktor "Biuletynu Katyńskiego", konsultant historyczny filmu "Katyń" Andrzeja Wajdy. Autor książki "Karski. Raporty tajnego emisariusza" (REBIS 2009), współautor, z Jolantą Drużyńską, "Wyklętych życiorysów" (REBIS 2010) oraz "Ucieczek specjalnego znaczenia" (REBIS 2011). W 2012 r. opublikował "Dziewczęta w maciejówkach" (TRIO 2012). Jego reportaże, słuchowiska i książki wielokrotnie nagradzano. Za upowszechnianie prawdy o zbrodni katyńskiej odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

David G. Williamson, autor Zdradzonej Polski, dokonuje oceny działalności, roli i spuścizny polskiego ruchu oporu, prowadzącego walkę z nazistowskimi i radzieckimi siłami okupacyjnymi. Po klęsce we wrześniu 1939 r. na ziemiach polskich szybko powstała sieć organizacji bojowych, które nierzadko miały sprzeczne cele. Ich działalność obejmowała sabotaż, szpiegostwo, propagandę, egzekucje, akcje zbrojne i wojnę partyzancką. Także zwykli obywatele, którzy oficjalnie nie należeli do tajnych komórek, w życiu codziennym na najrozmaitsze sposoby stawiali opór wobec okupantów. Kulminacją działań było powstanie warszawskie, podczas którego polska armia podziemna z niezwykłą determinacją walczyła z przeważającymi siłami niemieckimi.
W swojej książce Williamson wybiega poza zakończenie II wojny światowej i opisuje walkę byłych żołnierzy Armii Krajowej z proradzieckimi komunistami aż do ugruntowania się władzy ludowej w 1947 r.